Van Nico van Heukelum is bekend dat hij in Kamp Alpenrose in de keuken gewerkt heeft. In april 1945 wordt het kamp door de Amerikanen bevrijd. Er blijft een Nederlandse bijbeltje achter, wat Van Heukelum mee naar huis neemt. In het bijbeltje staat een opdracht:

                                                                         Giessendam, 17 november 1942
Toon,

Aan u mijn heilgroet op deez dag.
En bied ik u het meest van waarde.
Dat dit Godlijk woord van 't hoogst gezag
U zij tot troost en vrede hier op aarde.

Teus

Na de dood van haar vader, heeft Riet Ottevanger-Van Heukelum het bijbeltje jaren in huis. Tijdens de expositie over de Merwedegijzelaars in het Sliedrechts Museum (april 2009) besluit zij het bijbeltje mee te nemen om te zien of er wellicht te achterhalen valt van wie het geweest is. Op de tentoonstelling spreekt ze Anja van der Starre die op basis van de opdracht vermoedt, dat het bijbeltje van een Merwedegijzelaar uit Giessendam komt. Van der Starre duikt in haar archieven en tijdens deze speurtocht komt ze in contact met een familie waarvan ze vermoedt, dat men er wellicht meer van weet. Dit blijkt het geval en zo brengt ze Riet Ottevanger in contact met de dochter van de man van wie het bijbeltje ooit geweest is. Deze man werd op 16 mei 1944 ook opgepakt, maar al snel vrijgelaten omdat hij niet gemist kon worden in het (eigen) bedrijf. Twee van zijn broers werden wel opgepakt en afgevoerd, eerst naar Kamp Amersfoort later naar Duitsland. Een van hen heeft het bijbeltje van zijn broer na de bevrijding waarschijnlijk vergeten of in het kamp achtergelaten. 
Er volgt een emotionele ontmoeting tussen Riet en de dochter van de rechtmatige eigenaar. Hierbij draagt ze het bijbeltje aan haar over. Het valt Riet best zwaar er afstand van te doen, het bijbeltje heeft haar op een of andere manier altijd gefascineerd. Toch voelt het goed, dat het verhaal er achter nu bekend is.