In het boekje Brabantse Merwedegijzelaars (uitgave Historische Vereniging Werkendam en De Werken c.a. uit mei 2011) lezen we het volgende:

Als schippersknecht Jan Zwets op 16 mei 1944 met het voetveer naar Boven-Hardinxveld wil oversteken, vraagt de kapitein al of alle passagiers goede papieren hebben, omdat aan de overkant een razzia wordt gehouden. Eenmaal overgestoken wordt Jan Zwets bij de bushalte opgepakt. Een Duitser vraagt hem om zijn persoonsbewijs af te geven, maar Jan weigert. Er ontstaat een worsteling en Jan delft het onderspit. Hij wordt overgebracht naar de School met de Bijbel en daarna afgevoerd naar Kamp Amersfoort.

Jan Zwets tekent zijn belevenissen tijdens de Tweede Wereldoorlog en in Kamp Amersfoort op in het boek 'Ankers van Lucifer erkennen geen grenzen' (onder het pseudoniem Johannes J. Marinussen). Hij draagt het boek op aan zijn kleinkinderen met de wens dat zij altijd in vrede mogen leven.

Zwets schrijft over zijn oorlogsjaren onder de naam Cornelis. Over de Rozentuin in Kamp Amersfoort: "Een SS'er gaat een toespraak houden. Hij heet allen welkom in de rozentuin; de naam van de ruimte waar de jongens staan. Hij zegt dat ze het hier goed zullen hebben als ze zich netjes gedragen". Van andere kampbewoners krijgt Zwets adviezen. "Als je honger krijgt, dan moet je tandpasta zien te krijgen. Als je 's morgens je mond vol spuit en de pasta doorslikt, dan heb je de hele dag geen honger meer, want dat spul blijft zitten".

Uiteindelijk heeft Zwets geluk en wordt hij vrijgelaten voordat hij op transport naar Duitsland wordt gesteld. Eenmaal vrij met een aantal mannen uit Beverwijk halen ze op het politiebureau geld voor een treinkaartje. De politieman geeft hen niet alleen geld, maar ook zijn eigen boterhammen. "Op tafel ligt een stapeltje boterhammen. Er zit peperkoek op en kaas. Cornelis voelt er voorzichtig aan met zijn wijsvingers. Hij kijkt naar de anderen. Het is echt".