In de nacht van 9 op 10 mei 1944 schiet het verzet bij de Helsluis twee landwachters dood. Als represaille worden in de week daarna aan beide zijden van de rivier de Merwede honderden veelal jonge mannen opgepakt en door de bezetter weggevoerd. Van deze mannen keren er 26 niet terug.

Vorige persoon (J.A. Berghe) | Terug naar de lijst | Volgende persoon (T.C. Berrevoets)
hart

Een persoon heeft Adriaan Bernhart in het hart gesloten.

In het gastenboek kunt u uw persoonlijke boodschap opnemen.

Naam: Adriaan Bernhart
Roepnaam: Adriaan
 
Geboren:donderdag 16 juli 1925 te Sliedrecht
Overleden: vrijdag 22 maart 1991 te Gorinchem
Begraven: dinsdag 26 maart 1991 te Sliedrecht
 
Adres:B 59
Woonplaats:Sliedrecht
 
Adriaan Bernhart en zijn vrouw Truus Bernhart-van de Wetering in juni 1950 Adriaan Bernhart, rond 1945
 
Opgepakt op 16 mei 1944 bij de vergeldingsrazzia te Sliedrecht, Giessendam, Hardinxveld, Werkendam en de Biesbosch in de B 59, Sliedrecht.
 
Op dinsdag 16 mei 1944 per overvalwagen afgevoerd naar het PDA in Amersfoort
 
Tussen 16 mei 1944 en 7 juli 1944 werden 263 gegijzelden vrijgelaten
Adriaan Bernhart is vrijgelaten: dinsdag 4 juli 1944
 
Persoonlijk verhaal:
 

Mevrouw T.G. Bernhart-van de Wetering, de weduwe van Adriaan Bernhart, bezoekt op woensdag 3 juni 2009 de tentoonstelling in het Sliedrechts Museum. Zij vertelt dat ze als 16-jarig meisje toe moest kijken hoe de jongen waar ze smoorverliefd op was, werd afgevoerd. Met een brutaal smoesje kreeg ze het nog wel voor elkaar langs een Duitser te komen, zodat ze nog een groet naar haar Adriaan kon roepen. Omdat de heer Bernhart bij Aviolanda in Papendrecht werkzaam was, werd hij begin juli 1944 uit Kamp Amersfoort vrijgelaten.

De zus van de heer Bernhart, Niesje, had in 1944 verkering met Jan Hettema uit Hardinxveld, die ook bij de razzia van 16 mei 1944 werd opgepakt. Hettema keerde nooit naar zijn geboortedorp terug; hij overleed 29 oktober 1944 te Zöschen, waar hij ook is begraven.

De heer Bernhart heeft in Kamp Amersfoort op een heel klein velletje papier een lied geschreven, wat in het kamp door de gevangenen werd gezongen. De auteur van het lied is niet bekend. Mevrouw Bernhart heeft het papiertje, met daarop onderstaande tekst, bewaard:

Gevangenenlied
O, breng mij terug naar de huiselijke haardstee
O, breng mij terug naar mijn ouders of mijn vrouw
Daar is de vrijheid en ben ik tevreden
Daar is het mooie waar ik zoveel van hou
O, wat verlang ik toch naar het vrije leven
Wanneer zie ik die mooie buitenwereld weer
En weer in het burger, dat is mijn enig streven
O, lieve moeder, wanneer zie ik u weer

Vele gedachten, ja, zijn bij vrouw en kindren
En menig traantje stroomt er 's nachts dan langs de wang
En die gedachten, die blijven ons hindren
Want voor het welzijn van hen allen zijn wij bang
O, lieve God, laat ons toch niet versmachten
Hebt u wat meelij met ons lieve Heer;
Laat u ons toch niet langer meer wachten
Schenk ons de vrijheid en ons huislijk leven weer


Vorige persoon (J.A. Berghe) | Terug naar de lijst | Volgende persoon (T.C. Berrevoets)