In 2001 doet Jielis Guys een poging een schadeloosstelling aan te vragen via het German Forced Labour Compensation Programme. Hij legt daarvoor de volgende verklaring af: 'Tijdens een razzia opgepakt en naar Amersfoort vervoerd op 16 mei 1944. Na circa 2 maanden naar Duitsland vervoerd naar een klein plaatsje bij Leipzig: Peres. Gewerkt in een bruinkoolfabriek of -mijn waar briketten werden geperst. Altijd bewakers om je heen die je sloegen als je niet doorwerkte. Praktisch geen eten. Eind april 1945 bevrijd door de Canadezen. Bronchitis opgelopen en nooit meer kwijt geraakt. Na veel omzwervingen met het Rode Kruis via Zwitserland en Frankrijk naar Nederland terug. In augustus 1945 thuis gekomen'. 

Op 27 februari 2014 vertelt Gerda Oskam-Guys, de dochter van Jielis, het volgende aan Wim van den Heerik: 'Mijn vader is opgepakt toen hij van huis richting het centrum liep om bij iemand werk te verrichten. Waar dat geweest is, is mij niet bekend; waarschijnlijk om op een andere boerderij te helpen met de werkzaamheden. In Amersfoort heeft hij nog klappen opgelopen van de beruchte Kotälla. Ik weet dat mijn vader in Duitsland in Peres gezeten heeft. Daar heeft hij een keer stokslagen gekregen toen men ontdekte dat hij een biet bij zich had. Die had hij ergens kunnen bemachtigen en het kwam uit, omdat er nog een stukje blad uit zijn zak stak. Hij belandde daar ook nog in de ziekenboeg vanwege een longontsteking. Hij heeft ons altijd verteld, dat hij zijn leven toen dankte aan de Sliedrechter Henk de Jong, die daar als Sanitäter de zieken verpleegde. Mijn vader kwam in augustus 1945 thuis'.