ik wil iedereen steunen die hier mee te maken heeft of heeft gehad.😢😢😢😢😢🤦‍♀️🤦‍♀️🤦‍♀️🤦‍♀️🫣🫣🫣🫣🫢🫢🫢

Het is echt heel erg wat er gebeurd is tijdens de Merwede razzia. Ik hoop dat zoiets nooit meer zal gebeuren!!❤️❤️❤️💕💕💕💕💕🤦‍♀️🤦‍♀️🤦‍♀️🤦‍♀️🤦‍♀️😢😢😢😢😢😢

My sister, Gerda, and I made a trip to The Netherlands on Jan. 2-9, 2024. How we loved reconnecting with our family there!
One of the main reasons why we did this trip was to learn more about and see things related to the Razzia that took place in our Dad's hometown of Sliedrecht on May 16, 1944 where he was picked up by the Germans and brought to Camp Amersfoort.
We learned so much. Standing by the monument in Sliedrecht, standing in the church courtyard where he stood, standing on the train station platform where he stood and then touring the Camp. Standing where he stood for roll call, hearing stories, seeing things.. Our emotions were raw and real.
To type Dad's name in and then see his face come up on the wall---well, there just aren't words to describe the feeling.
Thank you for remembering and honoring him in such a beautiful way. For my sister and I who live in the United States it was a life-changing trip. We learned so much about our Dad and his time there.
What I wrote on the wall---

"Keep remembering. Dad, I always knew you were strong, but now I know even more."

Op facebook net de naam Frans van der Meijden, Zöschen, met vermelding van het monumentje in de velden waar ik vaak geweest ben, en Edda Schaaf van Zöschen was vaak in Kamp Amersfoort bij de herdenking - hoop dat ze na alle Coronatoestanden dit jaar weer eens kan komen met haar kleine "clubje". Zal ook aan Frans denken, als ik er weer eens ben.

Mijn naam is Jan Peter Smit, jongste zoon van Heero Smit. Hij is destijds opgepakt bij de razzia in Zuidwolde en werd naar Kamp Mascherode gebracht. Na het bombardement is hij, met 3 andere jongens, terug gelopen naar Nederland. Net als vele anderen, sprak mijn vader bijna nooit over zijn tijd in het kamp. Ik ben op zoek naar alle informatie die anderen hebben over mijn vader. Bijvoorbeeld: heeft iemand zijn naam ooit horen noemen door een andere Mascherode gevangene? Wie kent een naam van iemand die met Heero Smit is teruggelopen naar Limburg en daarna terug is gegaan naar het Noorden? Alle informatie is welkom. Alvast enorm veel dank

Geweldig is het en trots ben ik op de vernieuwing van het herdenkingsplein op de Sluisweg te Hardinxveld. Wat doet dit een eer aan alle slachtoffers van oorlogsgeweld, de Indiegangers en de Merwedegijzelaars. Mijn zoon Coen, kleinzoon van Bas Egas heeft dit ontwerp als landschapsarchitect mogen maken. Dit geeft voor mij een speciaal gevoel aan het geheel. Mijn vader was een groot strijder als bestuurslid van "De merwedegijzelaars" om deze mensen eer en genoegdoening te verschaffen wat dus uiteindelijk na vele jaren is gelukt.Ik weet dat hij trots zou zijn op alle initiatiefnemers. Bedankt namens alle merwedegijzelaars en nazaten.

Hij was mijn oudoom. Er is in de familie erg weinig bekend over de geschiedenis en wat er allemaal is gebeurd. Er werd niet over gesproken. Het is fijn te lezen dat er aan hem wordt gedacht.

Peter van aalst

Mijn oudoom, Johannes van der Zwan,is omgebracht in concentratiekamp Zoschen.Is er familie van hem die mij er meer over kan vertellen? Hij was de zoon van Gerard van der Zwan en Jobje de Ruijter

Jan T. van Heukelom, was mij bekend als "Jan van ome Jan". Ome Jan was de broer van mijn opa C. van Heukelom. Nooit geweten of gehoord dat hij ok op 16 mei 1944 als Merwedegijzelaar. Gelukkig werd hij vrijgelaten.

Een collega wees mij voor een project op Oorlogslevens.nl, dat bezoekers helpt in hun zoektocht naar personen tijdens WOII. Merwedegijzelaars.nl is een van de bronnen voor Oorlogslevens.nl en zo kwam ik geheel willekeurig bij het monument voor de heer Groeneveld terecht. Ik las welk onrecht u als willekeurig onschuldig burger door de bezetter is aangedaan. Een gruweldaad en ik denk aan uw familie en naasten. Rust zacht verder beste man. Mede met dank aan dit digitale monument wordt u niet vergeten.

mijn respect voor allen die gegijzeld zijn geweest ook de diegene die dit nu bijhouden oa anja v/d starre en andere never forgotten

Lieve oom Korstiaan de Rover,

U kent mij niet.
Ik ken u niet.

En toch ken ik uw gezicht.
Van de foto.
Die stond in de kast.
Over u gesproken werd er niet.
Er werd vooral gezwegen.

Maar ik voelde het verdriet omtrent u.
Als Bevrijdingsdag weer naderde.
Toen er sprake was van vrijlating van
"de drie van Breda".
Ik voelde het...
De onmacht, de woede bij mijn vader.
Maar ik was jong, ik begreep het niet zo.
Ik was bang.
Er werd niet gesproken.
En ik vroeg niet.

Mijn vader die uw broer was.
Uw broer die zich tijdens de razzia verstopt had.
U verstopte zich niet!
U had een ausweis immers!
Ze zouden u niet meenemen!
Dacht u...
Verdrietig genoeg dacht de bezetter daar anders over!

Ik wil u vertellen oom Kors, dat uw foto
nu bij mij op de piano staat.
Ik zie dus dagelijks uw lieve, zachte, mooie gezicht!
En heel soms praat ik wat met u.
U praat, jammer genoeg, niet terug.
En uw broer praatte ook al niet.
Ik weet dus eigenlijk niets over u.

Wat zou ik het mooi vinden als anderen ook
uw lieve gezicht konden zien.
Als uw naam een gezicht kreeg in dit digitale monument.
Verdrietig genoeg was dit niet wat uw broer wilde...
Maar valt u hem daar niet hard om alstublieft.
Hij kon het niet.
Hij kon niet over u spreken.
Hij voelde opgekropte woede en pijn.
Hij wist er geen weg mee.

Weet dat u altijd aanwezig was in zijn leven!
Hij hield van u!
Ook al heeft hij er geen woorden aan kunnen geven.
In één van mijn doopnamen heeft hij dat toch gekund:
namelijk woorden gegeven aan hoe belangrijk u was voor hem.
Ik ben namelijk naar u genoemd!

Met al mijn liefde voor u,
uw nichtje en naamgenoot Conny

Het verhaal van Job van der Linden grijpt me behoorlijk aan. Er zijn geen woorden om dergelijke ervaringen te verzachten. Wel de hoop dat dit soort dingen tot het verleden (gaan) behoren.

Wij hebben j.l. Zaterdag 3 Oktober via een livestream in de zaal van Partycentrum de Lokhorst, de onthulling van het monument van de merwedegijzelaars mee kunnen maken, de plechtigheid was op het grote scherm duidelijk te zien en te horen,het was ondanks de regen die gestaag naar beneden kwam, heel indrukwekkend! Dank aan de kunstenaar die door middel van het kunstwerk een duidelijk beeld heeft geschetst van het drama in 1944, en de verwerking na de tweede wereldoorlog ,en uiteraard dank aan alle mensen die door hun inspanning dit Monument mogelijk hebben gemaakt. Wilma, Wil en Henk de Kluijver.

Ik ben zaterdag bij de onthulling geweest met mijn man. De regen was enorm. Het beeld heel mooi, geweldig dat t'er gekomen is. Deze mensen hebben dat verdiend. Ik was erg trots op hem. Hij was veel met Bas Egas bezig om bepaalde dingen voor elkaar te krijgen. We weten dat hij veel heeft meegemaakt maar hij was altijd voor andere mensen bezig.

Hij maakte het leven mooi!

M.v.g.

N Dame