Op 2 maart 2009 mailt zoon Jaap den Uil: 'Op 16 mei 1944 was mijn vader thuis. Hij had zich verstopt in de schoorsteen van het huis, maar helaas werd hij uiteindelijk toch gevonden en opgepakt. Mijn vader heeft veel geluk gehad. Ook hij zou in Kamp Amersfoort eigenlijk op transport gesteld worden naar Duitsland, maar dat ging op het laatste moment niet door (zie document op deze pagina). Uiteindelijk is mijn vader vrijgelaten in Amersfoort'.

Aanvulling van zoon Jan op 3 mei 2019: 'Enkele dagen voor het transport, plukte mijn vader een paardenbloem door het hek om op te eten. Toen kwam Kotälla de kampbeul met zijn hond en ging op zijn arm staan en sloeg mijn vader met zijn stok een schedelbasisfractuur, waardoor hij in de ziekenboeg werd opgenomen. Daar heeft hij tot zijn vrijlating gelegen. Eigenlijk was het dus ook een beetje zijn redding, hierdoor ging hij niet op transport.

Ook na zijn vrijlating had hij veel last van het kwetsuur. Mijn vader was een vredelievend mens, maar toen Van Agt 'de-drie-van-Breda' wilde vrijlaten in 1979, was hij zeer kwaad en boos. Dat ze zo'n beest - geen mens - zouden vrijlaten. Hij wilde naar Breda en hem desnoods zelfs ombrengen. Zo diep zat de haat bij hem. Hij had niets tegen de Duitsers, maar wel tegen de kampbeulen'.