In de nacht van 9 op 10 mei 1944 schiet het verzet bij de Helsluis twee landwachters dood. Als represaille worden in de week daarna aan beide zijden van de rivier de Merwede honderden veelal jonge mannen opgepakt en door de bezetter weggevoerd. Van deze mannen keren er 26 niet terug.
Een persoon heeft Machiel Johannes Versteeg in het hart gesloten.
In het gastenboek kunt u uw persoonlijke boodschap opnemen.
Naam: | Machiel Johannes Versteeg |
Roepnaam: | Chiel |
Geboren: | zondag 16 september 1923 te De Werken en Sleeuwijk |
Overleden: | zaterdag 23 januari 1993 te Werkendam |
Begraven: | te Algemene begraafplaats, Borcharenweg 1, Werkendam |
Adres: | Kille 86 |
Woonplaats: | Werkendam-Sleeuwijk |
Beroep: | Landarbeider |
Opgepakt op 16 mei 1944 bij de vergeldingsrazzia te Sliedrecht, Giessendam, Hardinxveld, Werkendam en de Biesbosch: op het land nabij de Petrusplaat. | |
Op dinsdag 16 mei 1944 per overvalwagen afgevoerd naar het PDA in Amersfoort | |
In het PDA ingeschreven onder gevangenenummer: 1194 | |
Tussen 16 mei 1944 en 7 juli 1944 werden 263 gegijzelden vrijgelaten | |
Machiel Johannes Versteeg is NIET vrijgelaten | |
Op 7 juli 1944 's-morgens om 02:30 uur werden de gevangenen afgemarcheerd naar het station in Amersfoort om per trein naar Duitsland vervoerd te worden. | |
Kampen in duitsland: | |
Plaats, kamp: | Mascherode bij Braunschweig, Lager |
Werkplekken in duitsland: | |
Plaats, plek: | Braunschweig, Büssing |
Plaats, plek: | Grasleben/Walbeck, Büssing, Flumo (zoutmijn) |
Machiel Johannes Versteeg is teruggekeerd: 1945 | |
Persoonlijk verhaal: | |
In het boekje Brabantse Merwedegijzelaars (uitgave Historische Vereniging Werkendam en De Werken c.a. uit mei 2011) lezen we het volgende: Chiel Versteeg uit de Kille wordt op 16 mei 1944 opgepakt, evenals zijn broer Piet. Via Kamp Amersfoort komen ze begin juli 1944 in Duitsland terecht. Zijn kinderen vertellen dat hij nooit iets losliet over zijn kampverleden. "Er werd hem een keer gevraagd of hij mee wilde werken aan een boek", zo vertelt zijn dochter Pieternel, "maar dat weigerde hij". |