Kees Goedhart was op 16 mei 1944 op weg naar zijn werk bij VAF in Dordrecht. Bij het station in Sliedrecht werd hij aangehouden en moest hij mee. Er werden nog veel meer jongens staande gehouden, maar omdat die veelal nog geen 18 waren, werden ze ook direct weer vrijgelaten.

De werkgever van Kees Goedhart (VAF uit Dordrecht) heeft zich er voor ingespannen hem uit Kamp Amersfoort vrij te krijgen en dat lukte op 18 juni. Toen keerde hij weer terug bij zijn verloofde Annie Haars. Ook de broer van mevrouw Haars, Cor, werd bij de razzia opgepakt. Hij is eveneens in Kamp Amersfoort vrijgelaten (zie ook onder Cor Haars in de namenlijst).

Kees Goedhart herinnert zich nog wel het een en ander uit die nare tijd. Zo waren er in het kamp gevangenen die min of meer de kant van de Duitsers kozen door kampoudste te worden. Deze kampoudsten hielden dan toezicht op de gevangenen. Een keer was de heer Reijer Kros uit Sliedrecht door ziekte te zwak om op appèl te verschijnen. Een kampoudste wilde zijn macht blijkbaar laten gelden en liet de heer Kros met harde hand voelen dat hij maar vond dat deze zich aanstelde. Dit vond een andere gevangene, Klaas Görtemöller, eveneens uit Sliedrecht, echt te ver gaan. Klaas Görtemöller, een heel grote kerel, gaf de kampoudste in niet mis te verstane bewoordingen mee, dat deze zijn 'grote bek' moest houden en dat hij anders met hem te maken zou krijgen. Dat maakte indruk, de kampoudste zong voortaan een toontje lager. Kees Goedhart is Klaas Görtemöller, die later in een Duits kamp is overleden, door deze heldhaftige actie altijd als een soort held blijven zien.

Opgetekend te Dordrecht, 29 mei 2006 (AvdS)