"Ik was de jongste uit een gezin van 14 kinderen. In de periode 1940-1945 werkte ik op een scheepswerf in Hardinxveld om thuis te kunnen blijven bij mijn moeder, die weduwe was. Op de morgen van de 16e mei werd ik om circa 7.00 uur opgepakt en afgevoerd naar de School met de Bijbel in Hardinxveld. Daar hebben wij tot 's middags vier uur gestaan, waarna we per vrachtauto naar het PDA (Politie Doorgangslager Amersfoort) werden getransporteerd. Daar werden we met circa 400 jongens in de Rozentuin gezet met bij ons een emmer water. Om half tien 's avonds kregen wij eindelijk een barak toegewezen. Omdat wij zogenaamde gijzelaars waren, kregen we geen kampnummers. Overdag moesten wij stro vlechten voor stroschoenen en urenlang op appèl staan. De laatste dag voor onze vrijlating hebben wij van vier uur 's middags tot half tien 's avonds op de appèlplaats gestaan voor ons Rode Kruis pakket. De reden waarom ik werd vrijgelaten in juni 1944 was, dat de zoon van de directeur van de scheepswerf waar ik werkte ook in mijn groep zat en de directeur zijn zoon thuis nodig had".

Kramers zoon Piet en dochter Riet zijn in 2020 nauw betrokken geweest bij de totstandkoming van het monument (een drieluik) voor de Merwedegijzelaars. Het monument, dat op 3 oktober 2020 is onthuld, staat in Werkendam aan de Sasdijk. In Het Kontakt van april 2020 vertelt Piet daar wat meer over. Lees het interview hier.