De heer Herman van Straaten uit Schoten herinnert zich het volgende:
"Op 16 april 1945 vertrok er rond 15:30 uur een vrachtwagen met aanhangwagen van het kamp Alpenrose in Peres op zoek naar een ziekenhuis. Op deze vrachtwagen werden 28 jonge mannen vervoerd, waarvan Floris Golverdingen er een was. De hele nacht hebben ze gereden bij een lucht die werd verlicht door de beschietingen. Om 03:30 uur kwamen ze aan in Mügeln. In deze plaats zijn 8 jongens overleden, waaronder Floris. Daarna overleden er nog 2 in Coswig, waaronder Cornelis Ippel uit Werkendam/De Werken op 5 juli 1945. Floris Golverdingen overleed aan longtuberculose."

Judith, een kleindochter van één van de zussen van Floris Golverdingen mailt me in mei 2014 kort wat zij van de geschiedenis weet: "Het 'gonsde' natuurlijk al in het dorp dat de Duitsers zouden komen om jonge mannen op te pakken. Een buurman (van een rietmattenbedrijf) bood aan dat Floris zich daar zou verstoppen in een rietmat. Floris was echter een beetje eigenwijs en weigerde. Volgens de verhalen (dit weten we dus niet zeker!) is Floris uiteindelijk verraden door iemand uit de buurt. Die persoon schijnt de Duitsers erop gewezen te hebben dat daar nog een jongeman woonde. Nadat Floris naar Kamp Amersfoort was afgevoerd, is vader Golverdingen met een koffertje met kleding op de fiets (!) naar Amersfoort gegaan. Daar heeft hij aan de poort het koffertje afgegeven, met de vraag het aan Floris te geven. De poortwachters zeiden dat ze het aan hem zouden geven, maar het is niet bekend of dat daadwerkelijk gebeurd is. De familie heeft in de zomer van 1944 nog twee keer een briefkaart van Floor uit Duitsland ontvangen. Daarna werd het stil. Via het Rode Kruis hebben ze later te horen gekregen dat hij was overleden."

Transcriptie van de briefkaart die Floor op 9 augustus 1944 naar huis stuurde:
Lieve ouders, broers en zusters, Met deze deel ik u mede dat ik nog gezond ben hopende van jullie hetzelfde. Het is dinsdagavond als ik deze kaart zit te schrijven en het is net droog, want het heeft ontzettend geregend en daar hebben we hier veel last van, want we zitten hier aan de voet van een berg en dan loopt alles naar onder. Het is wel eens gebeurd dat de tent gewoon wegspoelde. Ik spreek hier van een tent, omdat het een rond koepeltje is van geperst papier en we liggen net afgepast met 16 man en we slapen steeds in het stro op de grond, dus als het regent dan is het zo koud 's nachts, want dan trekt alles op en we hebben één deken ...

Er waren berichten dat Teunis, de jongere broer van Floris Golverdingen ook opgepakt zou zijn tijdens de razzia van 16 mei 1944. Maar volgens Judith is dit pertinent niet waar. Ondanks dat verging het Teunis (Schelluinen, 1-10-1927) helaas niet beter dan zijn broer. Hij sneuvelt op 28 mei 1949 op 21-jarige leeftijd te Banjoemas-Karanggitoeng (Nederlandsch-Indië). Zijn graf is op het Nederlands ereveld te Pandu.

NB Overlijdensdatum staat op de rouwkaart vreemdgenoeg foutief vermeld. Overlijdensakte vermeldt 19 april 1945.

In juli 2021 ontvang ik een mail met foto van Jan Golverdingen, wiens vader een broer van Floor was. Hij schrijft het volgende:
"Onlangs gingen we op vakantie in het gebied achter Dresden. Op de autobaan kwamen we een bord tegen bij de afslag Mugeln. De plaats waar Floor begraven ligt. Het was echter al vrij laat en we moesten nog een hotel zoeken, dus reden we de afslag voorbij. De andere dag zijn we 60 km. terug gereden en met behulp van een tuinman op het kerkhof hebben we Floors graf gevonden (zie foto).
Tja, dan sta je daar te kijken naar een steen waar je achternaam op staat. Het graf van iemand die je nooit hebt gekend en waar je nooit iets over hebt gehoord. Mijn vader heeft er namelijk nooit met een woord over gesproken, ik denk dat het te pijnlijk voor hem was. Wanneer je de geboortedatum en datum van overlijden zo vlak voor je neus ziet ... Zo jong gestorven aan ziekte en ontbering en toen schoot die moedige laatste brief van hem door mijn gedachten. Hierin wilde hij wel iets kwijt over de ellendige omstandigheden, maar je merkt dat hij het thuisfront ook niet al te ongerust wilde maken. Dat maakt je stil, klein .... en roept de vraag op: waarom???