Voordat Jan Vergeer bij de razzia werd opgepakt, was hij al eerder in Duitsland te werk gesteld. Medio 1942 had hij in het kader van de 'Arbeitseinsatz' dwangarbeid in Berlijn moeten verrichten. Toen hij daar ziek werd, mocht hij na een verblijf van zes weken in een Berlijns ziekenhuis, met ziekteverlof naar huis (in Papendrecht). Hij besloot na die zes weken niet naar Berlijn terug te keren, maar onder te duiken bij zijn grootouders van moeders kant in Giessendam. Daar werd hij op 16 mei 1944 gearresteerd, tegelijk met zijn oom Wouter Koppelaar.

Elma, de dochter van de heer Vergeer, heeft haar vader vaak gevraagd of hij eens op wilde schrijven wat hij tijdens de oorlog heeft meegemaakt, maar dat wilde hij niet. Over zijn verblijf in Berlijn vertelde hij wel eens iets, maar nooit over wat hij in de kampen meemaakte. Alleen dat hij in Braunschweig draaier en brandweerman is geweest. Elma Vergeer op 5 januari 2009 per mail: 'Mijn vader was huis- en kunstschilder van beroep. Toen mijn vader op een zolderkamertje bij zijn opa en oma Koppelaar in Giessendam ondergedoken zat, maakte hij onder zijn schuilnaam VERKO (samenstelling van Vergeer en Koppelaar, de naam van zijn moeder die ook als kunstschilder de kost verdiende) schilderijen. Op de transportlijst van Amersfoort naar Duitsland, staat dat mijn vader 'draaier' van beroep was. Hoewel hij wel degelijk had verteld, dat hij schilder was, werd hij met de mededeling "Ein Mahler ist nicht kriegswichtig, du wirst Dreher!" aan de draaibank gezet. Mijn vader keerde via België en Brabant (waar hij in de omgeving van de Wouwse Plantage bij een boerengezin enige tijd onderdak kreeg) op 8 juni 1945 in Papendrecht terug'.