Cornelis Blokland verklaarde na de oorlog (in 1950) aan een medewerker van het Rode Kruis onder andere het volgende: 'Op 16 mei 1944 werd ik tijdens een razzia te Hardinxveld gearresteerd en overgebracht naar het K.L. Amersfoort, Block II. Mijn gevangenennummer was 1183. Eerst werden wij als gijzelaars behandeld, later als gevangenen. Op 6 of 7 juli 1944 werden wij, met een transport met naar schatting 600 tot 800 man naar Duitsland gedeporteerd. Een gedeelte van dit transport is in Brunswijk achtergebleven. Wij zaten in alfabetische volgorde in de trein en naar ik meen zijn de personen met de achternamen beginnende S t/m Z in Brunswijk gebleven. Het overige deel, waartoe ook ik behoorde ging door naar Schkopau in de omgeving van Merseburg. Daar zijn wij ongveer 14 dagen gebleven. Aldaar werden wij geregistreerd door de Gestapo. Door de Gestapo werden van hieruit speciale transporten 'vakmensen' als timmerlui en metaalbewerkers, naar andere kampen gezonden. Na 14 dagen werden wij verder getransporteerd naar een kamp te Lippendorf, bij Medewitzsch. Dit kamp lag ten zuiden van het fabrieksterrein van de Aktiengeschellschaft Sachische Werke te Böhlen. Wij waren daar Arbeits Erziehungs Häftlingen. In dit Lager zijn wij gebleven tot ongeveer de eerste helft van november 1944. Het kamp had de bijnaam "De Kippe". Bij ons transport is eerst gevoegd een transport uit Amersfoort, welke eerst in Espenhain geweest waren. Tevens werd bij onze groep een transport gevoegd, welke op 1 september uit Amersfoort vertrokken was. In de eerste helft van november 1944 werden wij overgebracht naar een kamp te Peres. Dit Lager, een barakkenkamp heette officieel "Alpenrose". Daar ben ik zelf gebleven tot de capitulatie van Duitsland, doch vlak daarvoor werden verscheidene transporten uit het Lager geëvacueerd, onder andere een transport van 60 man naar Dresden'.

Kees Blokland schreef in 1946 onder het 'pseudoniem' 8411 een feuilleton voor de lokale krant, waarin hij verslag doet van zijn belevenissen in Duitsland.