In de nacht van 9 op 10 mei 1944 schiet het verzet bij de Helsluis twee landwachters dood. Als represaille worden in de week daarna aan beide zijden van de rivier de Merwede honderden veelal jonge mannen opgepakt en door de bezetter weggevoerd. Van deze mannen keren er 26 niet terug.
4 personen hebben Adrianus Antonie de Bruijn in hun hart gesloten.
In het gastenboek kunt u uw persoonlijke boodschap opnemen.
| Naam: | Adrianus Antonie de Bruijn |
| Roepnaam: | Adriaan |
| Geboren: | maandag 29 maart 1926 te Hardinxveld |
| Overleden: | vrijdag 16 oktober 2015 te Vlaardingen |
| Adres: | Achterdijk 52 |
| Woonplaats: | Hardinxveld |
| Beroep: | Scholier |
| |
| Opgepakt op 16 mei 1944 bij de vergeldingsrazzia te Sliedrecht, Giessendam, Hardinxveld, Werkendam en de Biesbosch: Onbekend . | |
| Op dinsdag 16 mei 1944 per overvalwagen afgevoerd naar het PDA in Amersfoort | |
| In het PDA ingeschreven onder gevangenenummer: 1113 | |
| Tussen 16 mei 1944 en 7 juli 1944 werden 263 gegijzelden vrijgelaten | |
| Adrianus Antonie de Bruijn is vrijgelaten: donderdag 6 juli 1944 | |
| Persoonlijk verhaal: | |
Aan de transportkaart vanuit Kamp Amersfoort is te zien, dat Adriaan de Bruijn op het laatste moment is vrijgelaten. Hij was dus wel geselecteerd voor transport naar Duitsland, maar hij is niet daadwerkelijk meegegaan.
Dochter Arry mailt op 29 april 2025 het volgende: "Mijn vader stond inderdaad op de lijst om op transport gesteld te worden naar Duitsland. Zijn vader (Frans de Bruijn, mijn opa dus) had via zijn werk contact met een Duitse arts die ook aan Kamp Amersfoort verbonden was. Hij noemde hem altijd een Reichs-Duitser, maar ik weet niet waarom. De naam van deze arts is mij niet bekend. Toen mijn opa contact met deze arts opnam of hij ervoor zou kunnen zorgen dat zijn zoon het kamp uit kon, gaf de arts aan dat dat misschien mogelijk zou zijn als er een goede medische reden voor was.
Mijn vader had in zijn jeugd veel gefietst, waardoor hij een sporthart (= vergroot hart) had. Na een lange verplichte rustperiode had zijn hart weer de normale grootte, maar zat het op een wat andere plaats in zijn borstkas (dat is in zijn hele leven altijd te zien geweest op foto's). Die eigenaardige plaats van het hart werd toen als medisch probleem aangevoerd, en op grond daarvan is mijn vader vrijgelaten en dus niet op transport gesteld. De exacte datum van zijn vrijlating is mij niet bekend. Hij is in zijn kampperiode wel behoorlijk ziek en verzwakt geraakt. Mijn opa (Frans de Bruijn) en mijn vader hebben geprobeerd na de oorlog weer contact te leggen met deze Duitse arts, maar toen bleek dat hij doodgeschoten was in zijn huis in Den Haag, omdat hij (meerdere) Nederlanders geholpen had." | |