In het boekje Brabantse Merwedegijzelaars (uitgave Historische Vereniging Werkendam en De Werken c.a. uit mei 2011) lezen we het volgende:

"Kees Colijn wordt 16 mei 1944 net voor de Kroonbrug in de Biesbosch opgepakt, hij werkte namelijk voor de firma Dubbeldam uit Drimmelen. Hij was riet aan het schoonmaken. Na zijn verblijf in Kamp Amersfoort wordt hij op transport naar Duitsland gesteld. Hij zit gevangen in de kampen Schkopau, de Kippe te Lippendorf en Alpenrose in Peres. In april 1945 wordt het kamp bevrijd door het Amerikaanse leger. Als hij vrij komt, keert hij deels liftend met vrachtauto's, maar voornamelijk lopend vanuit Duitsland naar huis terug. Zo komt Colijn terecht in Keizersveer waar de brug door het oorlogsgeweld vernield is. Als zijn ouders horen dat hij daar is, gaat zijn oudste broer Teunis Colijn met de fiets naar Hank/Keizersveer. Teunis vaart met een roeiboot naar de overkant en neemt Kees die verzwakt en sterk vermagerd is mee. Samen zijn ze naar huis gefietst. Piet Versteeg zat in hetzelfde kamp als Kees Colijn. Hij heeft destijds verteld dat Kees, toen hij gangwacht had, zijn zieke broer Chiel Versteeg een beker water gaf. Toen dit uit kwam, heeft Kees Colijn er vreselijk voor moeten boeten en een ongenadig pak slaag gekregen."

Naschrift Anja van der Starre: Dit laatste strookt niet met de feiten. De mannen waarvan de achternaam begon met de letter A t/m R zaten in kampen in de buurt van Leipzig (waaronder Kees Colijn). De mannen met een achternaam beginnend met de letters S t/m Z zaten in de buurt van Braunschweig. Het is dus niet aannemelijk dat Colijn en Versteeg in hetzelfde kamp in Duitsland hebben gezeten.