Geachte Heren en Dames,

Mijn vader ,Pieter Breman, heeft in de oorlog 2 jaar lang dwangarbeid moeten doen in Christianstadt voor de Dynamit Aktien Gesellschaft.
Ik zou graag in contact willen komen met mensen die daar ook dwangarbeid moesten doen,of met mensen in contact komen die Familie hadden die daar in Christianstadt,Duitsland dwangarbeid moesten doen.
Bij voorbaat vriendelijk dank.

Hoogachtend,

H K J Breman(Harry)
Timorstraat 70
8022NE Zwolle

Naar aanleiding van een tatoeage op de linkerbovenarm van mijn vader, Lippendorf 1943 ? ben ik gaan zoeken en kwam deze fantastische website tegen. Mijn vader had de Belgische nationaliteit. Toch een zeer goede indruk gekregen van de gebeurtenissen en de omstandigheden. Mijn complimenten voor deze website. Ik hoop op deze manier ook extra informatie te kunnen krijgen of te geven.

hallo

Ik ben op zoek naar meer informatie over mijn opa, hij was dan wel niet een van de merwede gijzelaars maar wil het toch hier proberen omdat dezelfde kampen waar hij geweest is veel genoemd zijn. Mijn opa heette Jan Hendriks geboren 22-05-1911 in gieten, getrouwd met fennechien louwres en had 4 kinderen jan, geesje , grietje( mijn moeder) en fennechien de laatste heeft hij nooit gezien, Hij is tewerk gesteld in duitsland en eerst ook braaf gegaan, tijdens zijn verlof echter niet teruggekeerd en vandaar dus gearresteerd en op transport naar kamp amersfoort gezet, vandaar uit is hij naar kamp zoschen gegaan en daar overleden op 17-11-1944. Wat ik van hem weet heb ik uit het boek "namen op de steen' een boek over de oorlogsslachtoffers van gieten. verder weet ik nog dat hij communist was en een van zijn favoriete uitspraken was mussert aan de kant stalin aan de wand.
wat ik nu zo graag wil weten Hoe was hij, Hoe hield hij zich in het kamp wien kan zich nog iets van hem herrinneren?

Hoi Anja,Geweldig dit DIGITAAL MONUMENT voor de MERWEDEGIJZELAARS.Dank voor al het werk en de tijd die je hier insteekt. Mijn vader (Dirk de Bruin) was ook een van deze gijzelaars hij had zich verstopt op de zolder van het Gemeentehuis maar is door verraad toch gepakt en naar Amersfoort afgevoerd.Gelukkig is hij op het nippertje toch nog vrijgelaten en weer thuisgekomen. Deze periode heeft hem wel voor het leven getekend,ik heb mijn vader voor het eerst horen vloeken toen bekend werd dat men de drie van Breda wilden vrijlaten,hij was compleet over zijn toeren.Dit en andere voorvallen hebben mij destijds erg aangegrepen. Het moet een hel geweest zijn voor deze mensen. Wat mij opvalt in de andere stukjes is dat je steeds leest "mijn vader wilde er niet over praten " ook mijn vader kon dat nauwelijks zo kon hij het ook nooit opbrengen om naar een herdenking te gaan.Hij kon het gewoon niet aan. Ook op zijn sterfbed kwamen alle gruwelijkheden uit die tijd weer in alle hevigheid terug.Spijtig genoeg komen deze gruwelijkheden nog steeds voor op veel plaatsen in deze wereld. Mede daarom is dit DIGITAAL MONUMENT zo belangrijk. OPDAT WIJ NIET VERGETEN !!! Dank Anja hou dit monument in stand. Met vriendelijke groet,
Cees de Bruin

Liebe Frau van der Starre, liebe Besucher,

ich bin durch Zufall über Google auf diese Website gekommen, und habe mich sehr lange darin aufgehalten. Ich möchte Sie und alle, die sich mit ähnlichen Plänen zur Dokumentation beschäftigen bestärken, dies weiterzumachen. Die noch lebenden Zeugen und Überlebenden, die die jungen Generationen warnen können, werden täglich weniger. Um so wichtiger sind diese Dokumentationen, damit ich meinen Kindern authentisch vom Wahnsinn des Krieges und von den Untaten deutscher Menschen berichten kann. Die Aufklärung gegen neues Nazitum in Deutschland wird eine dauerhafte Aufgabe bleiben. Für Ihre Hilfe dabei (durch die Mühe mit dieser Dokumentation) danke ich Ihnen. Bitte verzeihen Sie, dass ich nicht in niederländischer Sprache schreiben kann.

Andreas Brabeck (glücklicher Weise erst 1964 geboren)

Hallo Anja,
totaal verrast ben ik, dat in Nederland de jaren 1940-1945 bij onze generatie nog zo in de belangstelling staat. Na mijn berichtin het gastenboek Razzia Beverwijk (www.razziabeverwijk.nl)had ik dit interesse niet verwacht.
Ik woon sinds 34 jaar in de bondrepubliek en wordt dagelijks geconfronteerd met acties e.d. van Neo-Nazi´s. In Verden, in Dörverden en nog niet lang geleden in Delmenhorst. Het is schrikbarend, dat ook in parlementen - vooral in de "neue Bundesländer" de invloed groter wordt. Het is echter belangrijk, dat de jongere generatie aan die tijd herinnerd wordt. Ik hoop, dat jullie met jullie Websites een belangrijk aandeel eraan hebben, dat ook in Nederland het niet vergeten wordt!

Beste Anja,
Toevallig kom ik op je site terecht via google en heb je interessante verhaal gelezen.
In 1990 ben ik met mijn vrouw naar Zoschen gereden om te zien waar mijn vader is omgebracht.
Toen we in Zoschen aankwamen hebben we zomaar ergens aangebelt een woning dichtbij de gedenksteen die toen midden in het dorp stond.
De mensen verwezen ons naar de burgemeester toen Edda Schaaf.
Van haar hoorden we dat haar vader een lijst had van alle omgekomen gevangenen.
Inderdaat had vader Otto Hofmann de lijst.Toen ik de naam van mijn vader zag staan werd het me wel een beetje te veel.Mijn moeder had ons altijd vertelt dat hij in Dachau was omgekomen.Op zijn overlijdens akte staat Dulkau een buurtschap bij Zoschen.
We zijn er een dag gebleven.Otto Hofmann heeft mij alles laten zien.Ook heb ik de weg gelopen die de gevangenen elke dag moesten afleggen van het kamp naar het station.Een indrukwekkende gang.
In een van de barakken heb ik een tijdje na zitten denken wat er zich allemaal heeft afgespeelt in dit verschrikkele kamp.Ik heb veel ex gevangenen gesproken en gevraagt of ze mijn vader ook gekent hebben,helaas niemand.
Ik ga regelmatig naar de herdenkingen in Zoschen,dit zal ik ook blijven doen.
Ik heb grote wardering voor alle mensen in Zoschen die deze dag tot een waardige dach voor mij maken.

Vriendelijk gegroet,
A,C,Radstake.

Ik kwam uw website per toeval tegen. Ik ben een zoon van Bartho van der Kreeft die het gelukkig wel heeft overleefd, in tegenstelling tot zijn oudere broer (mijn naamgenoot Steven Gerrit).
Mijn vader is op 10 december 1988 overleden te Dordrecht. Tijdens zijn leven heeft hij bijzonder weinig willen vertellen over deze verschrikkelijke gebeurtenis. Ik vond het dan ook heel mooi om via deze website alles hierover alsnog te weten te komen.
m. vr. gr. Steven van der Kreeft

Vind het fantastisch dat je hier aan begonnen bent! Elke gemeente zou zo'n site moeten maken. Opdat wij NOOIT vergeten......

Beste Anja.
Ik hoorde van mijn ouders van jou site over de merwede gijzelaars,mijn vader was ook een merwedegijzelaar en heeft ook in kamp Amersfoort gevangen gezeten,gelukkig niet zo lang maar toch heeft een hele diepe inpact op hem gehad.
Mijn vader kreeg een aantal jaren geleden een uitnodiging om naar de herdenking van de 19de april te komen maar hij had deze uitnodiging een paar keer verscheurd,en bij de vijfde uitnodiging is hij er met mijn moeder over gaan praten,en nu gaan we dan elk jaar daar naar toe,mijn vader en moeder en mijn vrouew en ik.
Deze herdenkingen doen mijn vader heel goed,hij durft er nu over te praten tegen anderen,en zolang als hij nog kan gaan we er naar toe.
Wij willen je bedanken dat jij met deze site bent begonnen,het is een nog verdere steun voor mijn vader maar ook voor ons.
Wij zullen je site zeker regelmatig bezoeken.

Groeten van vader en moeder Kramer en Piet en Dicky Kramer [zoon en schoondochter]

Beste Anja, Naar aanleiding van een artikel in het A.D. kwam ik op de site terecht. Gelijk heb ik je de gegevens over mijn vader Adriaan van Houwelingen gemaild. En in no-time stonden deze op de prima verzorgde site. Ik vind het geweldig dat je je zo inzet voor deze groep mensen, en hun nabestaanden. Het zal niet meevallen om alle namen met gegevens te pakken te krijgen, maar als veel mensen via via deze site ontdekken, wordt het steeds waardevoller. Veel succes,
Bert van Houwelingen

Beste Anja,
N.a.v. het krantenartikel in het AD heb ik de Website bezocht.
Pieter van Hemert is mijn oom (broer van mijn moeder). Hij was vanuit Sint Maartensdijk geevacueerd en verbleef in Sliedrecht en was een van de Merwedegijzelaars. Hij is helaas nooit teruggekeerd. Ik vind het bijzonder en ook wel bizar de gegevens en documenten te zien.

Ik heb begrepen dat er ook een boek is geschreven over de Merwedegijzelaars.Ik heb dit echter nooit kunnen traceren, is hier bij iemand misschien meer over bekend?

Mijn complimenten voor de opzet van deze website.

vriendelijke groeten,
Levina de Viet
Dordrecht

Beste Anja,

Ik ben Martin Egas, zoon van Bas Egas.
Ieder jaar leg ik op 4 mei de krans, samen met mijn zoon, namens de Merwedegijzelaars. Ik heb dit overgenomen van mijn vader en zal dit blijven doen.
Als er interesse is denk ik dat ik nog wel wat documentatie heb uit die tijd en erna over de strijd die er was betreffende
de erkenning van de Merwedegijzelaars.
Gelukkig is dit zij het wel wat laat, toch goed gekomen.
Groetjes

Beste Anja

De macht van het geschreven woord is die dat, wanneer "zij" er niet meer zijn, de woorden zullen blijven bestaan opdat men de geschiedenis zal kunnen blijven herlezen.

Heel erg moedig van je om deze website voor jezelf, maar ook voor ons allen op te zetten.

Al zo lang ben ik op zoek naar informatie over wat mijn opa (Jan
Marcelis) in de oorlog heeft meegemaakt. Alleen een stukje van de
documentatie van Dhr. Egas en Biesheuvel heb ik tot nu toe op internet kunnen lezen. Ik ben blij, maar ook verdrietig om zijn naam te zien op uw monument. Vroeger heeft opa me vaak verteld over het kamp en de oorlog. Natuurlijk alleen de minst erge dingen, want ik was nog maar een kind, maar toch. Helaas ben ik daar veel van vergeten en dat vind ik zo jammer. Toen ik in de krant las dat u een monument hebt gemaakt, ben ik gelijk gaan kijken. Er staat zelfs een foto van opa bij een vorig jaar verschenen krantenartikel. Rest mij nog u heer hartelijk te bedanken voor het maken van het monument.