Ik heb op wikipedia merwedegijzelaars de volgende tekst geplaatst.
Aanvullingen of verbeteringen zijn welkom

Profetie Ds.Joh.van der Poel :

Het boek, Dwars door lood en dood, van schrijver Rik Valkenburg, beschrijft een gedeelte van deze bewogen geschiedenis vanuit Giessendam. 17 Jongens die bij deze Razzia werden opgepakt behoorde tot de Oud Gereformeerde Gemeente van Giessendam. Ds.Johannes van der Poel predikant in oorlogstijd van dit Merwededorp, profeteerde vanaf de kansel in een emotionele kerkdienst, dat al zijn jongens terug zouden komen. En, ze kwamen alle 17 terug. Eerst 16, Valkenburg beschrijft hoe dat toen Van der Poel bepaald werd bij ( zoals men dat in die kringen noemt ).... Hij maakt op hun gebeden gans Israel eens vrij....( Een regel uit de berijmde Psalm 130 ). Van der Poel onderstreepte opnieuw zijn gedaane uitspraken, en enkele weken later kwam ook het 17e schaapje van de kudde behouden thuis.

We hebben als groep 7 genoten van uw verhalen over de Merwedegijzelaars, u wist er ook erg veel van. Bedankt en de groetjes van groep 7 obs Henri Dunant Sliedrecht

Ik vond het erg leuk dat u informatie gaf over de Merwedegijzelaars in onze klas. Ik vind het knap dat u zoveel informatie hierover hebt opgezocht.

Zaterdag 27-03-2010. Een heel bijzondere dag was het vandaag. Een dag die ik persoonlijk niet snel zal vergeten. Vandaag brachten de families/nabestaanden, alsmede ook twee oud gijzelaars (de heren Braanker & van Lopik) een bezoek aan het voormalige (concetratie) kamp Amersfoort(P.D.A). Een zoals gezegd bijzondere dag, die op een zondagmiddag in September, na het bezoek van Anja en haar dochter, tot stand kwam. Die zondagmiddag in September 2009 kwam een heel warm contact tot stand, die ik nog heel lang zal blijven koesteren, gevolgd dus door deze mooie zaterdag in Maart. Ik hoop voor allen die aanwezig waren dat het voor hen ook een dag is geweest die men niet snel zal vergeten. Weer een aantal mensen mogen spreken, waarvan ik van 1 mevrouw nog achter haar naam probeer te komen in verband met het verhaal over Braunschweig wat ze vertelde. Ik vertelde toen over een oud gevangene van kamp Amersfoort, die ik onlangs aan de telefoon heb gesproken, die daar ook heeft gezeten en die nog over heel veel materiaal en informatie beschikt. Misschien dat ik via hem die mevrouw nog meer over die tijd in Braunschweig kan laten weten. Ik moet hem nog terugbellen(09-04-2010) voor een afspraak betreffende een interview met hem, maar dat staat op mijn lijstje van dingen nog te doen. Dus mocht deze mevrouw dit berichtje lezen, neem dan of contact op met Anja, maar rechtstreeks met mij mag ook. Anja heeft mijn e-mail gegevens.

Voor mij persoonlijk was dit weer een moment uit mijn leven die me altijd bij zal blijven en ik hoop dat allen die aanwezig waren vandaag nog eens terug zullen komen. De koffie/thee zal ook dan weer klaarstaan.

Hartelijke groet aan allen en speciaal voor jou Anja, voor de geweldig georganiseerde dag. Petje af voor jou...

Eddy van der Pluijm

Ik was vandaag 16 december in Harderwijk bij mijn zuster toen ik hoorde van deze web.Thuis gekomen en hem geopend. Geweldig mooi werk wat is verricht. Ik was 10 jaar oud toen mijn grotere broer door deze razia werd meegenomen. Ik weet het als de dag van gisteren.Zijn roep naam was Kees. (C.G.Holleman) Ik weet dat hij toch ook na een poosje weer thuis kwam met een kaal hoofd.Uit simpatie ging ik ook direkt naar de kapper en ging mijn haar er af scheren. Zodoende hadden wij samen een kaal hoofd. Hij was dacht ik kreupel toen hij thuis kwam. Hij was inderdaad bakker. Daar zit ook nog een verhaal aan vast. Hij werkte bij bakker Gouderiaan in Papendrecht.Reed meestal met een transport fiets. Dat is een fiets met een bagagedrager voor op een heren fiets.Dat werd genoemd een transportfiets. Daar stond voor op een grote vierkante mand waar het brood in werd vervoerd om het bij de klanten te bezorgen.Vlak na de oorlog kwam hij zeer snel aangefietst met deze transportfiets met brood er in, gooide die bij ons thuis tegen de muur ,pakte een andere normale fiets van huis weg en smeerde hem heel snel weg. Ik begreep het niet wat er was en mijn moeder en vader ook niet.Wij woonde aan de dijk D 111 . Na een poosje kwam er een motorfiets lang van de politie van der Jacht van Baanhoek te sliedrecht, met daar op mijn broer Kees en nog een persoon. Wat was nu het geval? Toen hij die bewuste dag op de dijk reed bij baanhoek om zijn brood weg te brengen ,zag hij een persoon die hem goed opviel en die hem deed herinneren aan het kamp Amersfoort. Het was een beul van dat kamp die met een fiets op de dijk fietste. En omdat hij met de transportfiets niet zo hard kon fietsen heeft hij deze toen omgewisseld voor een fiets die hem sneller leek om die beul te pakken. Dat is hem gelukt en hem bij de politie afgeleverd. Dus op die motorfiets van de Diender van derJacht zat die beul in de zijspan.Dit is mij altijd bijgebleven.Naam van die beul is mij ontglipt Mijn broer Kees is dus teruggekomen.De dag dat het laatste transport uit Amersfoort vertrok. Mijn broer is overleden 21-11-1997. Als er foto`s zijn zal ik die terzijnertijd opsturen of mailen.

Ik vergat zijn naam te vermelden.
Het gaat om Gerrit Visch uit Apeldoorn in juni 1944 naar Kamp Amersfoort gebracht vandaar naar kamp Alpenrose Peres Lippendorf
een paar dagen voor de amerikanen kwamen aan uitputting en geweld gestorven.

Ik heb 3 jaar geleden het monument in Peres Lippendorf gevonden.
Mijn oom ligt hier in een massagraf.
Zijn naam staat op de bronzen plaat daar.
De familie is bijna allemaal overleden en heeft nooit van deze plaats geweten.Waarom was mijn oom in kamp Alpenrose? Wie heeft hem gekend?

Beste mevrouw van der Starre,

Vond het vanmiddag, toen u en uw dochtertje het kamp Amersfoort bezochten, erg bijzonder wat u allemaal vertelde. Ik als medewerker loop bijna dagelijks tegen zulke verhalen als u vertelde aan en merk telkens weer dat het me heel veel doet. Het is dan ook het mooiste werk wat iemand mag/kan doen vind ik zelf. En dat zeg ik als medewerker, maar ook als nabestaande van 3 P.D.A gevangenen(opa en 2 oud ooms)waarvan nog altijd 1 oud oom vermist word. Hij werd bevrijd door de russen en meegenomen door hen richting de zoutmijnen in Siberie. Het laatste teken van leven dateerd alweer van 1956. Ook ik ben dus nog altijd op zoek naar antwoorden op de vele vragen die ik heb en merk dat dat niet meevalt. Ben pas 25 jaar bezig nu en omdat opa nooit wat kon vertellen en hij nu alweer 18 jaar geleden is overleden is ook mijn hoop nu gevestigd op het ITS in Arolsen. Ik hoop u snel weer te mogen begroeten en wens u veel succes met uw site en uw werk.

Groet,

Eddy

In 1944 is de broer van mijn schoonmoeder Jan Hendriks Volgens de overlevering met een nekschot om het leven gebracht. Volgens de familie in Buchenwald. Echter in de de officiele papieren staat Zoschen. Ook zou ene Henk Toxopeus ( een neef)in het kamp hebben gezeten. Is er mischien iemand die er meer van weet.
Bij voorbaat dank.

Hi Anja,

I wanted to thank you very much for all your efforts in building this website. My Grandfather was a prisoner in many of the same places as people mentioned on this site (Amersfoort, Bohlen/Lippendorf) and Espenhain. I recently went to visit Bohlen and thanks to the pictures on your site I was able to find the memorial to the Dutch prisoners that suffered and died in the camp there.

I am currently working with my grandfather to preserve some of the stories about his experiences in these camps. I have been able to find some information about the camp in Bohlen but very little about the camp in Espenhain. If anyone has any more details about the camp in Espenhain, please let me know.

Thanks,
Neil

Hallo Anja,

Referende aan het mooie geschreven stuk op de website, wil ik je namens mijn ouders M.A. de Ruijter uit Veghel, heel hartelijk bedanken voor je geweldige inzet!
Wat een geluk dat ik uiteindelijk in mijn zoektocht voor mijn vader cq mijn moeder dankzij jou zover ben gekomen!
Wat zou het toch mooi zijn, als op zijn vragen die hij al zolang heeft
op 91 jaar leeftijd hier nog antwoord op kan/mag krijgen!
Wat geweldig dat jij het initatief met o.a. deze tentoonstelling genomen hebt voor wat voor vele mensen een giga impact heeft (gehad)!

We hopen en zeker weten jij ook dat er respons op de oproepen komt, dat zou toch echt geweldig zijn! Tevens nog mijn complimenten voor de tentoonstelling!!!!
Heel veel succes, Monique Rutten

hallo anja.
mijn vader was jan brondijk, 1 van de groningers die in april 1944 uit de bus is gehaald in
winsum na een aanslag op luitje keijer en via groningen in amersfoort kwam, en daar deze
groep tegen kwam samen met de beverwijkers.
vandaar op het transport gezet naar o.a. lippendorf en peres.
mijn vader die op 9 juli 2001 overleden is sprak er regelmatig over, maar het hele verhaal
las ik later in zijn dagboek. naar mate de jaren verstrijken komen er meer vragen en dank zij deze site en die van de beverwijkers krijg ik toch nog steeds meer antwoorden.
het is jammer dat er niet een site is van de groningers om dit verhaal compleet te maken.

Toevalig ontdekte ik dit Monument en ik ben zeer bewogen. Ik herinner me de razzia nog zeer goed en ook het verdriet van de mensen. Ik was acht jaar en heb nooit he volle verhaal gehoord, maar ik kende vele van de jongens, speciaal de De Ruyter jongens. Ook herinner ik me de aankomst van het hospitaal schip op het veer in Boven Hardinxveld waar een van de jongens aan wal werd gedragen na de oorlog. Wat mooi werk van de Anja. Ik heb het idea voor een digitaal monument doorgegeven aan mijn plaatselijke veteranen organisatie die heel enthousiast zijn om iets dergelijks the doen voor hun jonge mannen die ook voor Nedrlands vrijheid vochten.

Heel toevallig kwam ik via google de site tegen van de merwedegijzelaars.
Mijn vader Pleun den uil was toen ook een van de gevangenen.
Hij heeft het altijd moeilijk gevonden om er over te praten wat die in het kamp heeft mee gemaakt. Als die wel eens wat vertelde waren dat vreselijke verhalen om aan te horen.
Ook spraak die wel eens over de kampbewaarde Kortello hoe die tekeer ging tegen gevangenen en hoe ze werden behandelt.
Helaas is mijn vader op 29 februari 2008 overleden.

Anja wat goed dat je deze site ben begonnen ik lees ook dat je probeert een mini expositie over de merwedegijzelaars te organiseren. Mocht deze er komen dan ga ik deze zeker bezoeken.
Ook zal ik eens informeren bij mijn moeder of wij thuis nog foto’s hebben van die tijd.

Met vriendelijk groet
Jaap den uil

Geachte meneer, mevrouw,

Langs deze weg tracht ik iets te weten te komen over mijn Oom Piet (ik ben naar hem vernoemd). Ben al jaren op zoek naar de plek waar hij vermoord is. Hij was koerier, werd opgepakt. Van Arnhem naar Amersfoort gestuurd, vervolgens naar Bohlen (met een Umlaut), onstnapte naar het schijnt, werd opgebracht naar het politiebureau in Leipzig en vandaar naar Zoschen gestuurd. Werd vermoord door uitputting, leefde in een tent volgens een ooggetuige. Hij was begin 20 of iets jonger, leerling slager, woonde in Den Haag. Welke blaadjes hij rondbracht - onbekend. Opgepakt in de trein? Rijksinstituut voor Oorlogsdocumentatie kon mij destijds niet verder helpen. Merk nu dat er veel sites zijn en misschien kom ik zo nog zijn laatste rustplaats te weten.

Hoogachtend, Pieter van Hoek.